Arnavutluk-Yunanistan sınırındaki “Kükürt Mağarası”nda (Sulphur Cave) keşfedilen bu dev yapı, mağara girişinden yaklaşık 50 metre içeride, dar ve alçak tavanlı bir koridorun duvarı boyunca uzanıyor. Yaklaşık 106 metrekarelik bir alanı kaplayan bu ağ, binlerce huni biçiminde örümcek yuvasından oluşuyor.
İKİ FARKLI TÜR BİR ARADA
Araştırmacılar, bu dev ağın iki farklı tür tarafından paylaşıldığını tespit etti: Tegenaria domestica (ev örümceği) ve yalnızca 3 milimetre uzunluğundaki Prinerigone vagans. Normalde birbirine av olabilecek bu iki türün aynı ağı paylaşması, bilim dünyası için ilk kez belgelenen bir olay olarak kayda geçti.
Bilim insanları, devasa ağda yaklaşık 69 bin ev örümceği ve 42 bin P. vagans yaşadığını tahmin ediyor. Bu kadar yoğun bir örümcek nüfusu, ağın bazı bölümlerinin kendi ağırlığıyla duvardan kopmasına bile neden olabiliyor. Araştırma ekibi, bulgularını Subterranean Biology dergisinde yayımladı.
Araştırmanın başyazarı, Romanya’daki Sapientia Macar Üniversitesi’nden biyoloji profesörü István Urák, keşfi “hayranlık, saygı ve minnettarlık” duygularıyla karşıladığını belirtti. Urák, “Doğal dünya hâlâ bizi şaşırtmaya devam ediyor” dedi.
MAĞARA KÜKÜRT AÇISINDAN ZENGİN
Araştırmacılar, mağaranın kükürt açısından zengin atmosferinin bu iki türün bir arada yaşamasını teşvik etmiş olabileceğini düşünüyor. Normalde ev örümcekleri, daha küçük türleri avlar. Ancak mağaranın zifiri karanlık ortamında görme yetilerinin zayıflaması, bu avcılık davranışını engelliyor. Bunun yerine örümcekler, mağarada yaşayan sivrisineklerle besleniyor.
Genetik analizler, mağara içindeki örümceklerin dışarıda yaşayan aynı türlere göre genetik farklılıklar geliştirdiğini ortaya koydu. Bu da, bu örümceklerin aşırı koşullara uyum sağlayarak evrimsel değişimler geçirdiğini gösteriyor. Urák, “Bir türü tamamen bildiğimizi düşünürüz, ama bazen olağanüstü koşullar altında hiç beklenmedik davranışlar ortaya çıkar” dedi.
Araştırma, Kükürt Mağarası’nın yalnızca örümcekler açısından değil, aynı zamanda ışık görmeyen zengin omurgasız topluluklarıyla da olağanüstü bir ekosistem barındırdığını vurguluyor.
