Stockholm Üniversitesi’nden meteoroloji profesörü Thorsten Mauritsen’in öncülük ettiği bilimsel yorum yazısı, bu artışın nedeninin hala bilinmediğini vurguluyor. İlk başta doğal değişkenlik ve El Nino gibi iklim olaylarının etkisi düşünülse de, dengesizliğin yıllar içinde büyümeye devam etmesi bilim insanlarını endişelendirdi.
Mauritsen, “Modellemediğimiz bir şey eksik, ama ne olduğunu bilmiyoruz” diyerek, durumun karmaşıklığını ifade etti. Dengesizliğin büyümesinin olası nedenleri arasında buz tabakaları gibi yansıtıcı yüzeylerin azalması ve deniz taşımacılığı kaynaklı aerosol miktarının düşmesi bulunuyor. Ancak net bir neden henüz belirlenmiş değil.
Bilim insanlarını kaygılandıran bir diğer konu ise bu kritik verileri sağlayan NASA uydularının ömrünün sona yaklaşması. Şu anda Dünya’nın enerji dengesizliğini en yüksek çözünürlükte izleyen dört CERES uydusu çalışıyor. Ancak bu uyduların 2027’de yerini alacak Libera görevi sadece tek bir uydu içerecek. Araştırmacılar, bu durumun veri sürekliliğini tehdit ettiğini düşünüyor.
Mauritsen, enerji dengesizliği ölçümünün iklim değişikliğini tahmin etmek için kritik olduğunu vurgulayarak, “Eğer bu dengesizlik yüksek kalırsa, sıcaklıkların istikrar kazanması için gereken karbon emisyon sınırımız daha da azalır” dedi. Dengeyi ölçememek, iklim sistemimizi adeta gözlerimiz kapalı şekilde yönetmek anlamına geliyor.
Yerden okyanus sıcaklıkları gibi verilerle bu ölçümler kısmen yapılabiliyor, ancak bu veriler ortalama 10 yıl gecikmeli geliyor ve düşük mekansal çözünürlüğe sahip. Yeni fikirler geliştiriliyor olsa da, mevcut finansman kesintileri NASA’nın uzun vadeli izlemesini riske atıyor.
Bilim insanları dünya çapında daha fazla gözlem kapasitesi ve araştırma yapılması çağrısında bulunuyor.
