Charlie Chaplin’i hafızalara kazıyan o ünlü filmi anımsatarak başlayayım yazıma. Bugünü biraz çözebilmek için, seyretmek, tekrar tekrar seyretmek hiç de fena fikir değil.
Pazar günü, sporumu yaptım, kahvemi içiyorum. Epeydir yazmak istediğim bir konuya yöneliyor zihnim: Dijital cahillik!
İnsanın teknoloji ile haşır neşir olması, herzaman hem ilerlemesi hem felaketidir aslında. Aramızdaki dehalar yolu açar; Sermaye, dilediği alanda dilediği zamanda kullanır. Milyarlarca diğerimiz ise; Yalın anlamda, üretim ve tüketim sürecinin basit halkasıdır.
Chaplin’vari olayım; Bu halkanın çok düşünmesi, ne gereken ne de istenen bir özelliktir! Sözkonusu hikayenin bir geçmişi var. Yazıldı, çizildi! Eskimeyen hikayedir; İstesek de istemesek de sürer gider.
Son 20 yıldır, yeni bir hikaye var; Salt tüketici olmanın dahi büyük maharet gerektirir hale gelmiş olması. Evet, internet ve dijital okuryazarlıktan bahsediyorum. Popüler teknolojiye sahip olmak için büyük paralar harcayabilirsiniz; hatta elinizdeki gösterişli telefon ile salınabilirsiniz. Dijital okuryazarlığınız sınıf geçemiyor ise, ulaşabileceğiniz bilgiler, ana medya sansasyonları ve sosyal medya dedikoduları ile sınırlı kalacaktır. Üstüne üstlük, her ülkede değilse bile bizde, teknolojiyi içselleştirmekte zorluk yaşayan, haberi ve dünyayı ana medyadan takip etmeye alışmış, eski nesiller için, mesele daha da vahimdir. Oysa, Güney Kore’de durum böyle değildir mesela. Asya’nın dinamik ekonomilerinin büyük bölümünde, teknolojiye adaptasyon hızı, 7 sinde ne ise 70 inde de odur. Güney Koreliler bu veriyi çok önemser, takibini yapar ve gururla yayımlarlar.
Dijital okuryazarlık, klasik okuryazarlığa bir çok açıdan benzer. Araştırmaya ve öğrenmeye yoğunlaşmak gerekir. Tek başınıza! Fark ise; bir ders kitabını ezberleyerek veya araklanmış ders notu ile sınıf geçemezsiniz. Ücreti mukabili tez yazdırarak bir ünvan elde etmeniz de mümkün değildir. Dijital ortamda sınıf geçmek kolay iş değildir vesselam. Torpil de işlemez! Bilgiye ulaşmak ve doğruluğunu ölçmek için, fazla sayıda kaynağı araştırmak icap eder.
Peki, bu, bize uygun bir iş midir? Kulaktan kulağa oynamayı seven, başkası okusun araştırsın bana anlatsın kolaycılığı ile yoğrulmuş bir toplum olduğumuzdan, dijital zamanlar bizim için okuryazarlığı ileri değil, geri götürmüş olabilir düşüncesindeyim.
Haberi ve bilgiyi tek kaynaktan takip etme dönemi bitti! Çok oyunculu dijital ortamda yolunu bulma becerisini elde etme çağındayız! Dilerseniz araştırabilirsiniz!
Güzel bir Pazar günü dilekleriyle,
