Araştırmaya katılan her 10 kadın sağlık çalışanından 4’ü haftada ortalama 41 saat ve üzeri çalıştığını belirtirken, yoğun mesai yapanların çoğunun Kovid-19 birimlerinde çalıştığı görülüyor. Araştırmaya göre, bu birimlerde çalışanların yüzde 62’si çocuk sahibi, yüzde 54’ünün bakmakla yükümlü olduğu biri var, yüzde 39’unun evinde ise Kovid-19 açısından riskli grupta olan en az bir kişi yaşıyor. Katılımcıların yüzde 64’ü pandemiye ilişkin herhangi bir eğitim almadığını söylerken yüzde 81’i bilgiye ihtiyaç duyduğunu belirtti.
Destek istiyorlar
Yoğun çalışma temposuna bağlı olarak her 10 kadın sağlık çalışanından yedisi ev işleri/özel yaşam ile çalışma hayatı arasında kaldığını ve iş dışındaki yaşantısına ilişkin desteğe ihtiyaç duyduğunu ifade ediyor. Bu bölünmeyi azaltabilmek için, her 10 katılımcıdan 7’si psikososyal desteğe, katılımcıların yarısından fazlası çamaşır, temizlik ve yemek gibi ev işlerinde desteğe, 3’te 1’inden fazlası ise çocuk bakımı ile ilgili desteğe ihtiyaç duyduğunu belirtiyor.
Kadın sağlık çalışanlarının tamamına yakını Kovid-19 pandemisi sebebiyle kendisini kaygılı hissediyor. Kendisini en kaygılı hisseden meslek grubu, hekimler, hemşireler ve ebeler. Kaygı sebepleri arasında; virüsü aile ve yakın çevreye bulaştırmak, Kovid olmak, durumun belirsizliği ve insanların yeterince önlem almadığı düşüncesi öne çıkarken; her 10 katılımcıdan 3’ü hizmet alanlar veya onların aileleri tarafından şiddete uğrama ihtimali nedeniyle de kaygı duyuyor. Sağlık çalışanları yaşadıkları kaygıyı azaltabilmek için en çok ekonomik ve psikososyal desteğe ihtiyaç duyarken, çalışma saatlerinin azaltılması da talepler arasında yer alıyor.
Kendimize bakamıyoruz
Katılımcıların neredeyse tamamının pandemi sürecinde önemli gereksinimlerinin karşılanamadığını belirttiği araştırmaya göre, her 4 katılımcıdan 3’ü harcadığı emeği karşılayan bir gelirlerinin olmamasından, katılımcıların yarısı kendi bireysel sağlık kontrollerinin yapılamıyor olmasından ve yarısına yakını ise kişisel koruyucu donanım malzemelerinin yetersiz olması ve psikososyal destek/öz bakım ihtiyaçlarını karşılayamıyor olmaktan yakınıyor.
Araştırmada, kadın sağlık çalışanlarının yaşanan zorluklara ilişkin çözüm önerilerine de yer veriliyor. Buna göre, katılımcıların yüzde 75’i ücretlerin iyileştirilmesi, yüzde 71’i çalışma saatlerinin azaltılması, yüzde 53’ü meslek örgütlerinin daha etkin olması, yüzde 52’si yaşanılan olumsuzlukların iletilebilecekleri bir mekanizma oluşturulması istiyor. Kadın sağlık çalışanları arasında bir dayanışma ağı oluşturulması ve iş yerlerindeki şiddeti engelleyecek önlemler alınması da talepler arasında.
