Eyfel Kulesi, Fransızların kullandığı ismiyle Demir Bayan, günümüzde Fransa’nın en önemli cazibe merkezlerinden biri olarak biliniyor. Her yıl milyonlarca turistin ziyaret ettiği kule, ismini Fransız mimar Eiffel’den alıyor.
Şaşırtıcı olan ise Eiffel’in inşaat firması sahibi olup kulenin gerçek mimarının Stephen Sauvestre olması.
İşte 1. Dünya Savaşı’nda sinyal bozucu olarak kullanılan kulenin tarihçesi…
Fotoğraf: Tristan Nitot
Eyfel Kulesi, Paris’teki demir kule; aynı zamanda tüm dünyada Fransa’nın sembolü halini aldı.
İsmini, inşa ettiren Fransız mimar Gustave Eiffel‘den alıyor. En büyük turizm cazibelerinden biri olan Eyfel Kulesi, yılda 6 milyon turist çekiyor.
2002 yılında toplam ziyaretçi sayısı 200 milyona ulaştı.
Eyfel Kulesi 1887 ile 1889 yılları arasında Gustave Eiffel’in firması tarafından, Fransız Devrimi’nin 100. yıl kutlamaları çerçevesinde düzenlenen Expo 1889 Paris fuarının giriş kapısı olarak inşa edildi. Aslında kulenin mimarı Gustave Eiffel değil, İsviçreli Maurice Koechlin ‘in siparişi üzerine tasarlayan Stephen Sauvestre’ydi.
Fotoğraf: M. G. Loppé
Meslektaşı Emile Nouguier ile beraber ilk tasarımları yaptılarr. Kulenin, 7.739.401 Frank 31 Sent tutan inşaat masrafları, Gustave Eiffel’in tahminlerinin 1 milyon frank üstündeydi. 1889 yılındaki açılış tarihinden önceki 5 ayda 1,9 milyon kişi ziyaret edince, yıl sonuna kadar toplam masrafın 3/4’ü çıkartıldı.
3.000 işçi 26 ay boyunca 18.038 adet demir parçayı 2,5 milyon perçinle bir araya getirdi. Hiç ölüm vakası yaşanmamış olması, o günün şartlarında şaşırtıcı bir durumdu.
Fotoğraf: Rebecca Kennison
Ancak kule, onu bir utanç lekesi olarak gören Paris halkının tepkisini de çekmişti. Bazı sanatçılar devasa bir sokak lambasına benzetirken, bir fabrika bacası gibi Paris’in görsel itibarını zedeleyeceğini ileri sürmüşlerdi. Böylelikle devrin sanatçı ve edebiyatçı çevresinde bir kampanya başlattı, bu kampanya süresince ünlü sanatçıların imzaladığı bildiriler dağıtıldı.
Bugün ise Eyfel Kulesi, Dünya’nın en güzel mimari yapılarından biri olarak kabul ediliyor. Parisliler onu Demir Bayan olarak adlandırıyorlar.
Fotoğraf: Ben Godfrey
İlk başlarda Eiffel, Kule’ye sadece 20 yıl için müsaade almıştı. Dolayısıyla, 1909 yılında kulenin sökülmesi gerekiyordu. Ancak kule, iletişim için çok uygun yüksekliğe ulaştığından ve yeni yüzyılda Atlantik ötesi haberleşmeye imkân tanıdığından, kalmasına izin verildi.
Fotoğraf: Rüdiger Wölk
Bu bağlamda Eyfel Kulesi radyo yayıncılığının gelişmesinde önemli rol oynadı. Eyfel Kulesi, radyo dalgalarını çok uzun mesafelere yayabilmesi avantajıyla, l. Dünya Savaşı’nda sinyal kesici ve bozucu olarak da kullanıldı.
Eyfel Kulesi, günümüzde Paris’in en çok ziyaret edilen noktası olsa da, en tepedeki 27 metrelik radyo vericisiyle halen bir verici istasyonu olarak kullanılıyor.
