Mesleğe başladığım 1984 yılında, milli maç anlatırken, bol bol gol yediğimizden, anahtar kelimemiz “maalesefti”… Top ağlarımıza gittiğinde, hep aynı kalıp cümleyi söylerdik. “Maalesef top ağlarımızda, erken gol yedik.”
Dün gece, o yılları hatırladım. Daha dakika bir… Klaassen golü attı. Haydi çocuklar olur böyle şeyler derken, Depay 2-0 yaptı. Ve penaltı, yine Depay, 3-0 oldu. Bu yetmezmiş gibi, Çağlar kırmızı kart görünce, 10 kişi kaldık. Önümüze gelenden üç, dört yediğimiz, o eski anlara döndük adeta… Ne bir hücum girişimimiz vardı, ne de takım savunmamız… Sahadaki kadro ve kenardaki teknik ekip, bizi, geçmişteki hüzünlü yıllara götürdü. Çok yazık..
Dün gece, Avrupa’nın moral takımları olan Malta, San Marino veya Cebelitarık’tan hiç farkımız yoktu. Depay, durumu 4-0 yaptı. Bir milli maçı yazarken, çabucak bitmesini, hiç bu kadar istememiştim. Van Gaal, bizi bizden daha iyi analiz etmişti. Savunma zaafiyetlerimizi, orta alanda oyun kuramamamızı ezberletmişti takımına…
Türk milli takımı, nasıl bu hale geldi? Kapalı kapılar ardında, “fiskoslarla, böyle yapalım daha iyi olur” diyenler arasında sıkıştık galiba… Bu çağda, yabancıyı kısıtlıyoruz. Alın görün, dün geceki manzarayı… Çok acele, yeniden yapılanmaya gitmemiz lazım. Juup Derwall ve Seep Piontek’li yıllar gibi, operasyon şart bence…
Rezil olduk. Til ile beşinci golü de yedik. Sorumlular, gereğini bir zahmet yapsın artık… Bu maçın mazereti olmaz derken Malen 6 yaptı. Cengiz ile bir gol bulduk.
Rezil bir geceydi!
Ercan Taner
