İstanbul / Sarıyer – Karate turnuvası yapılmakta, spor salonunun adını hatırlamıyorum. O tarihlerde hocam Adnan Şafak Yüksel ile bir telefon konuşmamızda bana, “Esat ile tanışmamı , federasyon başkanlığı için adaylığını açıklayacağını söylemiş, ardından” çok zeki çocuktur, selamımı ilet, tanış mutlaka demişti.

Yıl 2008 – Esat ile Sarıyer de yapılan turnuva esnasında tanıştık. Projelerinden bahsetti, kendisini anlattı ve o günden itibaren irtibatımız hiç kesilmedi. Çok tartıştık, sanırım bir kez de aleyhinde yazdım ama bir kez olsun birbirimize olan saygımızdan hiç ödün vermedik.

Karate Camiası ne düşünür bilemem lakin, benim için Türk Karatesinde, “Esat Delihasan Öncesi ve Esat Delihasan Sonrası” diye adlandıracağım iki devir bulunmakta..!

*****

Anekdotlar

Ağabey diploman hazır almayacak mısın?

Esat imzanı düzelt öyle imzala diplomamı yoksa kalsın orada!

“2 yıl sonra gidip aldım.”

Ankara – Ulus Federasyon Binası

Kapıdaki tabelada Karete yazıyor Esat, dikkatini çekti mi?

Yanındakilere dönüp, “ilk kim fark edecek diyordum…”

Yenisini hazırlatıyoruz, değiştireceğiz.

15 Temmuz darbe girişimi gecesi

Esat neredesin, köprüyü askerler kuşatmış haberin var mı?

Kamptan dönüyoruz ağabey, birazdan köprüden geçeceğiz…

Dikkatli ol Esat, sıkıntı yaşamayın!

Gülerek, “Kuşatsınlar ne yapalım?”

*****

Buna benzer yüzlerce konuşmamız olmuştur, bir o kadar da sağlığına dikkât etmesi konusunda uyarım.

Konu sağlığından açıldığı bir gün federasyonun İstanbul ofisinde kendisine şunları söyledim. “Sürekli baş ağrın var, git kendine check up yaptır, ya da ben federasyona bir hastahaneyi sponsor yapayım sporcularla birlikte seni de aradan çıkarsınlar..!

Tamam dedi, sen sponsorluğu bağla ben sık sık kontrole giderim.

JFK Hastahanesinden tanıdığım Sevinç hanımla bir telefon görüşmesi, sonra yüz yüze görüşme ve en sonunda Esat’ın da işi sıkı tutması sonucu o sponsorluk imzalandı. Ataköy Hastahanesi ile Federasyon sponsorluk sözleşmesini imzalamış oldu.

Not: Esat hayatta olsaydı bu sponsorluk konusunu birilerinin bildiği malum sebepten dolayı asla yazmazdım!

Karate 1 Premier Ligin başladığı 2. günün akşamı telefonda konuşurken, “Hadi gel sana test yaptırayım, birlikte seyrederiz” dedi. Esat dedim, sen havadan nem kapan adamsın, bünyen zayıf, kendine dikkât etmiyorsun, illâ organizasyonun başında bulunacağım diyorsan çift maske tak, hatta herkesten ayrı otur.

Çok fazla uzatmayacağım. Sevdiğiniz insanları kaybettiğinizde ölümlerini zamansız bulur, keşke demeye başlarsınız ama bunun hiç bir ehemmiyeti kalmaz.

Başarılarıyla ve hayatına mâl olacağını tahmin edemeyeceği aşırı özgüveni ve  özverisiyle, hayâl dahi edemeyeceğimiz güzel işlere imzasını atan Esat Delihasan aramızdan ayrıldı.

Ben iyi bir arkadaşımı, kötü gün dostumu kaybettim, ailesi ise babasını..!

Ateş düştüğü yeri yaktı, bir kıvılcım da bana kaldı.

Ah be Esat…

Aşk olsun sana ki;

Hayatımda ilk kez bana sen, “Eyvah dedirttin” 

Ruhun Şad, Mekânın Cennet, varsa hakkım helal olsun.

Sen de hakkını helal et dostum.

Hiç tükenmeyecek özlem ve saygıyla.