Bir kişi en fazla ne kadar yaşlı olabilir? Başka türlü soralım: Bir insan en fazla kaç yıl yaşayabilir? Tüm dış faktörler denklemden çıkarılırsa, doğanın düzeninin kusursuz işlemesine izin verirseniz ve insan vücudu mutlak sınıra itilirse, bir kişi teorik olarak en fazla kaç yaşında olabilir? Singapurlu araştırmacılar bu sorunun cevabını bulduklarını düşünüyorlar.
Nature Communications‘da yayınlanan yeni bir çalışmada, araştırmacılar, bir insan vücudunun ulaşabileceği mutlak yaşı ölçtüğünü iddia ettikleri kan testlerini kullanarak akıllı bir strateji geliştirdiler. Dinamik organizma durum göstergesi (DOSI) olarak adlandırılan göstergelere göre, insan vücudunun maksimum 150 yıllık bir ömre sahip olduğuna inanıyorlar.
Bunu başarmak için yazarlar, yaşla ilgili bir dizi değişkeni ve yaşlanma yörüngelerini, basitleştirilmiş, nicel bir maksimum yaşam süresinin oluşturulmasına izin veren tek bir ölçütte birleştirdiler. Yaşlanma, işlevde aşamalı bir düşüşü içerir ve vücudu ister kanser, nörolojik hastalık veya kalp rahatsızlıkları olsun, hastalığın başlangıcına karşı savunmasız hale getirir. Yaşlanma, DNA’mız tekrar tekrar kopyalandıkça, hataya ve sonuçta ortaya çıkan hastalığa daha yatkın hale geldikçe meydana gelir.
Şu anda genel sağlıkla ilgili en iyi ölçümlerimizden biri tam kan sayımıdır (CBC). Bir hastanın kanındaki beyaz kan hücrelerinin, kırmızı kan hücrelerinin ve trombositlerin sayısını analiz ederken test etmek için çeşitli rahatsızlıkları inceleyen bir CBC, hastalık taraması için çok değerli olabilir. Araştırmacılar, hasta kayıtlarına bakarak yaşlanma yörüngesi üzerinden CBC puanlarını izleyerek, CBC’deki varyasyonların yaşlanmanın genel bir göstergesi oluşturmada kullanılabileceğini keşfettiler. Bu gösterge, fiziksel dayanıklılığın bir ölçümünü temsil etmekte ve çalışma deneklerinde DOSI, sigara gibi morbidite artıran yaşam tarzına sahip kişilerde yükseliyor. Yükselmiş DOSI, yaygın sağlık koşulları ve yaşın görülme sıklığı ile önemli ölçüde ilişkilendirildi ve insan vücudunun ilerlemesinin güçlü bir göstergesi olduğunu düşündürdü.
Araştırmacılar sağlıklı bireylere baktığında, DOSI, o sırada hastalık başlangıcına dair bariz bir belirti göstermese de, gelecekte yaşa bağlı hastalıkların insidansını tahmin etti.
Göstergeleri maksimum bir ömür sağlamak için kullanmak için araştırmacılar, inceledikleri deneklerin geleceğine baktılar. Yaşla birlikte doğrusal olarak artan DOSI’yı çizen araştırmacılar, korelasyonu takip edebildi ve maksimum bir yaşam süresi tahmin edebildiler. Progresif işlev kaybının, insanların tam yaş potansiyellerine 120-150 yaşında ulaştığını gösterdiğini buldular ki bu, önceki araştırmalarla uyum gösteriyor.
İlginç bir şekilde, sonuçları, gelecekte bizim için mevcut olan en gelişmiş hastalıkla mücadele terapileri ile bile, insanların temelde yatan yaşlanma sorununu çözmeden bu noktayı geçemeyeceğini gösteriyor. Vücuttaki direnç kaybı, belirli bir hastalıktan çok daha büyük bir ölümlülüğü itici güç gibi görünüyor ve yaşlanma modelini geliştirmenin, hastalığı hedef almak yerine, yaşlanma modelini geliştirmenin zorunlu olduğunu belirtiyorlar…
